Małe kolekcje mimochodem i inne cudaki

Dziś o małych kolekcjach, które powstały całkowicie przez przypadek. Tak jest na przykład z naszym zbiorem wszelakich kamieni i moimi morskimi drewienkami. Po prostu były przywożone z różnych miejsc, w różnym czasie, ale nigdy z myślą celowości tworzenia z nich jakiegoś zbioru. Dopiero całkiem niedawno jak powsadzałam je do szklanych naczyń okazało się, że tworzą ciekawy zbiór - i mam nadzieję, że jak znajdę chwilę czasu na zrobienie zdjęć w odpowiednim świetle to ów zbiór zostanie dumnie zaprezentowany. Ale dziś o innej małej kolekcji powstałej mimochodem. Dość dziwnej.... więc musi być wstęp (mój tata jak coś opowiadam zawsze mówi:"A wstęp już skończyłaś?!")

Tak więc - moje wizyty w tzw. szmateksach zaczynam zawsze od przejrzenia półek i koszy z książkami, różnymi rzeczami ceramicznymi, ozdobami, firankami, obrusami..... Tam można znaleźć niesamowite skarby.
Wspomnę tylko o ręcznie robionym kubku ze Szwecji (4zł), tudzież zestawie innych kubków (4 szt, każdy po 1 zł)

drewnianym lustrze na komodę (5zł),

indyjskim ręcznie rzeźbionym pudełku (2zł) i bransoletkach m.in. z kryształów górskich (po 1 zł),


notesie i albumie na zdjęcia (6 zł komplet)

pięknie wydanej historii Indii po angielsku (2zł), norweskich książkach z lat '50 (1,5zł), lnianych obrusach(6-10 zł), torbach i innych niezwykłych rzeczach.

Koniec wstępu. Tam w tych skrzyniach znajduję często lniane ściereczki w szalonych cenach od 1-3 zł. Kupowałam te z nadrukami przedstawiającymi różne budynki, kwiaty, albo kalendarze. Motywem zakupu prawie zawsze był jednak materiał - mocny, absolutnie niezawodny len, który rzeczywiście wyciera naczynia, wchłania wodę - po prostu spełnia te funkcje, którymi ściereczka powinna się cieszyć. Przy okazji robienia porządków okazało się, że z moich lnianych i bawełnianych ścierek zrobiła się funkcjonalna kolekcja. Mimochodem....

Ściereczki z motywami architektoniczno - zabytkowymi z Anglii i Irlandii


Ściereczki z przewodnikiem po serwowaniu win, z motywem australijskich kwiatów oraz moja ulubiona - jedyna, której nie używam w celach kuchennych (czeka na oprawienie w ramkę) - szwedzki kalendarz z 1982 roku z zielnikiem.

Wypadałoby też w końcu pokazać coś hendmejdowego.
Z majowego weekendu przywiozłam niezwykle giętkie gałązki z połamanych zimą brzóz na Jurze Krakowsko - Częstochowskiej. Powstał więc wianek do jadalni, na którym zasiadł grający anioł. Anioł przyleciał do nas z "Leśnej" w pierwszą rocznicę ślubu (dziękujemy!), więc teraz będzie pilnować, czy nie podnosimy na siebie głosu przy stole ;)

Wianek zawisł nad drewnianą skrzynią, która spełnia rolę siedziska - ławy, do której kupiłam poduszki pod plecy, poduszki czekają tylko na zainstalowanie. Na co dzień ławo-skrzynia staje się podręczną komodą. Skrzynię odnowiłam w zeszłym roku, jak nie mieliśmy gotowej jeszcze jadalni i kuchni. Teraz wydaje mi się, że powinnam tą przecieraną biel trochę ocieplić. Kiedyś skrzynia była przede wszystkim komodą i wyglądała tak:

Do kompletu mamy jeszcze wyższą komodę z szufladą i parą drzwiczek. Niestety chroniczny brak czasu nie daje szans na jej odnowienie.

Ten dłuższy post jest chyba usprawiedliwieniem - bo nie zaglądam tu często. Radośnie zamykam nim weekend. Pozdrowienia!

p.s. nie zapomnijcie o nadchodzącej Nocy Muzeów!!!